Definiciones
sustantivo
masculino
- Punto más alto que alcanza un astro en la circunferencia aparente que describe alrededor de la posición de un observador en la superficie.
▸ antónimos: nadir - Figurativamente, punto culminante.
| alemán | Zenit |
| bretón | neinboent |
| catalán | zenit |
| checo | zenit |
| chino | 天頂 |
| croata | zenit |
| danés | zenit |
| eslovaco | zenit |
| esloveno | nadglavišče |
| esperanto | zenito |
| euskera | zenit |
| finés | zeniitti |
| francés | zénith |
| gaélico escocés | druim an t-saoghail |
| gallego | cénit |
| hebreo | זנית |
| húngaro | zenit |
| indonesio | zenith |
| inglés | zenith |
| islandés | hvirfilpunktur |
| italiano | zenit |
| japonés | 天頂 |
| lituano | zenitas |
| neerlandés | zenit |
| noruego bokmal | senit |
| polaco | zenit |
| portugués | zênite |
| rumano | zenit |
| sueco | zenit |
| vietnamita | thiên đỉnh |