Definiciones
sustantivo
masculino
- Documento mercantil en el que se da un derecho a cobro de una cantidad bien a una persona o entidad determinada, bien al portador.
cheque
| afrikáans | tjek |
| alemán | Scheck |
| árabe | شيك |
| bielorruso | чэк |
| bretón | chekenn |
| búlgaro | чек |
| catalán | xec |
| checo | šek |
| chino | 支票 |
| croata | ček |
| danés | check |
| eslovaco | šek |
| estonio | tšekk |
| euskera | txeke |
| francés | chèque |
| gallego | cheque |
| griego | επιταγή |
| húngaro | csekk |
| inglés | check |
| islandés | ávísun, tékki |
| italiano | assegno |
| japonés | 小切手 |
| kirguís | чек |
| letón | čeks |
| lituano | čekis |
| macedonio | чек |
| malayo | cek |
| neerlandés | cheque |
| noruego bokmal | sjekk |
| occitano | chèc |
| polaco | czek |
| portugués | cheque |
| rumano | cec |
| ruso | чек |
| sardo | isciecca |
| serbio | чек, ček |
| sueco | check |
| turco | çek |
| ucraniano | чек |