Definiciones
sustantivo
masculino
- Figura de dicción consistente en la omisión de las conjunciones entre proposiciones para avivar el ritmo. 
▸ antónimos: polisíndeton
▸ sinónimos: parataxis 
| alemán | Asyndeton | 
| búlgaro | асиндетон | 
| checo | asyndeton | 
| croata | asindeton | 
| eslovaco | asyndeton | 
| francés | asyndète | 
| gallego | asíndeto | 
| griego antiguo | ἀσύνδετον | 
| inglés | asyndeton | 
| italiano | asindeto | 
| latín | asyndeton | 
| neerlandés | asyndeton | 
| polaco | asyndeton | 
| portugués | assíndeto | 
| ruso | асиндетон | 
| serbio | asindeton | 
| ucraniano | асиндетон |