Definiciones
sustantivo
femenino y masculino
- Médico especializado en el diagnóstico, tratamiento y prevención de las enfermedades que afectan los dientes y los tejidos de la boca.
dentista
| afrikáans | tandarts |
| albanés | dentist |
| alemán | Zahnarzt |
| árabe | طبيب الأس |
| aragonés | dentista |
| asturiano | dentista |
| azerbaiyano | diş həkimi |
| bosnio | zubar |
| bretón | dentour |
| búlgaro | зъболекар |
| catalán | dentista |
| checo | zubař |
| chino | 牙科医生 |
| coreano | 치과의사 |
| croata | zubar |
| danés | tandlæge |
| eslovaco | zubný lekár |
| esloveno | zobozdravnik |
| esperanto | dentisto |
| estonio | hambaarst |
| euskera | haginlari |
| finés | hammaslääkäri |
| francés | dentiste |
| frisón occidental | toskedokter |
| galés | deintydd |
| gallego | dentista |
| georgiano | კბილის ექიმი |
| griego | οδοντίατρος |
| hebreo | רוֹפֵא שִׁנַּיִם |
| hindi | डेंटिस्ट |
| húngaro | fogorvos |
| ido | dentisto |
| indonesio | dokter gigi |
| inglés | dentist |
| irlandés | fiaclóir |
| italiano | dentista |
| letón | zobārsts |
| lituano | dantų gydytojas |
| napolitano | dentista |
| neerlandés | tandarts |
| noruego bokmal | tannlege |
| occitano | dentista |
| papiamento | dentista |
| persa | دندان ساز, دندانپزشک |
| polaco | dentysta |
| portugués | dentista |
| rumano | dentist, dentistă |
| ruso | дантист |
| sardo | dentista |
| sueco | tandläkare |
| tailandés | ทันตแพทย์ |
| vietnamita | thầy thuốc chữa răng |
| yidis | tsondokter |
| zulú | udokotela wamazinyo |