Definiciones
sustantivo
masculino
- Elemento químico metálico, cuyo número atómico es el 50 y que está situado en el grupo 14 de la tabla periódica de los elementos, con el símbolo sn.
| afrikáans | tin |
| albanés | kalaj |
| alemán | Zinn |
| árabe | قصدير |
| armenio | անագ |
| bielorruso | волава |
| bosnio | kalaj |
| bretón | staen |
| búlgaro | калай |
| cachemiro | cëna |
| catalán | peltre |
| checo | cín |
| chino | 錫 |
| coreano | 주석 |
| córnico | sten |
| croata | kositar, kalaj |
| danés | tin |
| eslovaco | cín |
| esloveno | kositer |
| esperanto | stanalojo |
| estonio | tina |
| euskera | eztainu |
| feroés | tin |
| filipino | láta |
| finés | tina |
| francés | étain |
| frisón occidental | tin |
| friulano | peltri |
| galés | tùn |
| gallego | estaño |
| georgiano | კალა |
| hebreo | בדיל |
| hindi | टिन |
| húngaro | ón |
| ido | stano |
| indonesio | pewter |
| inglés | tin, pewter |
| interlingua | stanno |
| irlandés | piútar |
| islandés | tin |
| italiano | stagno |
| japonés | 錫 |
| kazajo | къалайы |
| latín | stannim |
| letón | alva |
| lituano | alavas |
| luxemburgués | zënn |
| macedonio | калаj |
| malayo | stanum, timah |
| maltés | Landa |
| manés | stainney |
| mongol | цагаан |
| neerlandés | tin |
| noruego bokmal | tinn |
| polaco | cyna |
| portugués | estanho |
| rumano | staniu, vas |
| ruso | олово |
| serbio | калаj |
| sueco | tenn |
| tamil | தகரம் |
| tayiko | kalagi |
| turco | kalay |
| ucraniano | олово |
| uzbeko | калай |
| vietnamita | thiếc |