Definiciones
sustantivo
masculino
- Elemento químico metálico, cuyo número atómico es el 50 y que está situado en el grupo 14 de la tabla periódica de los elementos, con el símbolo sn.
afrikáans | tin |
albanés | kalaj |
alemán | Zinn |
árabe | قصدير |
armenio | անագ |
bielorruso | волава |
bosnio | kalaj |
bretón | staen |
búlgaro | калай |
cachemiro | cëna |
catalán | peltre |
checo | cín |
chino | 錫 |
coreano | 주석 |
córnico | sten |
croata | kositar, kalaj |
danés | tin |
eslovaco | cín |
esloveno | kositer |
esperanto | stanalojo |
estonio | tina |
euskera | eztainu |
feroés | tin |
filipino | láta |
finés | tina |
francés | étain |
frisón occidental | tin |
friulano | peltri |
galés | tùn |
gallego | estaño |
georgiano | კალა |
hebreo | בדיל |
hindi | टिन |
húngaro | ón |
ido | stano |
indonesio | pewter |
inglés | tin, pewter |
interlingua | stanno |
irlandés | piútar |
islandés | tin |
italiano | stagno |
japonés | 錫 |
kazajo | къалайы |
latín | stannim |
letón | alva |
lituano | alavas |
luxemburgués | zënn |
macedonio | калаj |
malayo | stanum, timah |
maltés | Landa |
manés | stainney |
mongol | цагаан |
neerlandés | tin |
noruego bokmal | tinn |
polaco | cyna |
portugués | estanho |
rumano | staniu, vas |
ruso | олово |
serbio | калаj |
sueco | tenn |
tamil | தகரம் |
tayiko | kalagi |
turco | kalay |
ucraniano | олово |
uzbeko | калай |
vietnamita | thiếc |