Definiciones
sustantivo
masculino
- Primer día de la semana laboral y segundo de la semana eclesiástica. Sigue al domingo y antecede al martes.
- Segundo día de la semana litúrgica y del mungo anglosajón.
lunes
| afrikáans | maandag |
| albanés | e hënë |
| alemán | Montag |
| árabe | الإثنين |
| armenio | երկուշաբթի |
| asturiano | llunes |
| azerbaiyano | bazar ertəsi |
| bretón | Lun, dilun |
| búlgaro | понеделник |
| catalán | dilluns |
| checo | pondělí |
| cheroqui | ᎤᎾᏙᏓᏉᏅᎯ |
| chino | 星期一 |
| coreano | 월요일 |
| corso | luni |
| croata | ponedjeljak |
| danés | mandag |
| divehi | hoama |
| eslovaco | pondelok |
| esloveno | ponedeljek |
| esperanto | lundo |
| estonio | esmaspäev |
| euskera | astelehen, ilen |
| feroés | mánadagur |
| filipino | Lunes |
| finés | maanantai |
| francés | lundi |
| frisón occidental | moandei |
| gallego | luns |
| georgiano | ორშაბათი |
| griego | Δευτέρα |
| groenlandés | Ataasinngorneq |
| guaraní | arakõi |
| hebreo | יום שני |
| húngaro | hétfő |
| ido | lundio |
| indonesio | senin |
| inglés | Monday |
| interlingua | lunedi |
| irlandés | Luan |
| islandés | mánudagur |
| italiano | lunedì |
| japonés | 月曜日, げつようび |
| kinyarwanda | Kwambere |
| ladino | lunes |
| latín | dies lunae |
| limburgués | maondig |
| lituano | pirmadienis |
| luxemburgués | Méindeg |
| maorí | mane |
| neerlandés | maandag |
| noruego bokmal | mandag |
| noruego nynorsk | måndag |
| occitano | diluns, luns, deluns |
| polaco | poniedziałek |
| portugués | segunda-feira |
| rumano | luni |
| ruso | понедельник |
| sardo | lunis |
| serbio | понедељак |
| somalí | Isniin |
| sotho meridional | Mantaha |
| sueco | måndag |
| tailandés | วันจันทร์ |
| turco | pazartesi |
| ucraniano | понеділок |
| urdu | پیر |
| vietnamita | thứ hai |
| wólof | Altine |
| xhosa | uMvulo |
| yidis | מאָנטיק |
| yoruba | Ọjó ajé |