Definiciones

sustantivo

masculino

  1. Creencia que admite la existencia de una y solo una deidad.
    ▸ relacionados: monoteísta, monoteico, politeísmo, ateísmo
religión

Pronunciación

mo•no•te•ís•mo
/monoteIzmo/
En otros idiomas

Traducciones

albanésmonoteizmi
alemánMonotheismus
árabeتوحيدية
aragonésmonoteísmo
armenioմիաստվածություն
bosniomonoteizam
búlgaroмонотеизъм
canarésಏಕೀಶ್ವರವಾದ
catalánmonoteisme
cebuanomonoteyismo
checomonoteismus
chino一神教
chino一神論
coreano일신교
criollo haitianomonoteyis
croatamonoteizam
danésmonoteisme
divehiއެއްކައުވަންތަކަން
escocésmonotheism
eslovacomonoteizmus
eslovenomonoteizem
esperantomonoteismo
estoniomonoteism
euskeramonoteismo
finésmonoteismi
francésmonothéisme
frisón occidentalmonoteisme
galésundduwiaeth
gallegomonoteísmo
georgianoმონოთეიზმი
hebreoמונותאיזם
hindiएकेश्वरवाद
húngaroegyistenhit
indonesiomonoteisme
inglésmonotheism
interlinguamonotheismo
islandéseingyðistrú
italianomonoteismo
japonés一神教
kurdo soraniیەکتاپەرستی
latínmonotheismus
letónmonoteisms
lituanomonoteizmas
macedonioмонотеизам
malayalamഏകദൈവവിശ്വാസം
malayomonoteisme
neerlandésmonotheïsme
noruego bokmalmonoteisme
noruego nynorskmonoteisme
occitanomonoteïsme
persaیکتاپرستی
polacomonoteizm
portuguésmonoteísmo
rumanomonoteism
rusoмонотеизм
sakhaмонотеизм
serbiomonoteizam
serbioмонотеизам
sicilianomonoteismu
suecomonoteism
tamilஒரு கடவுட் கொள்கை
teluguఏకేశ్వరవాదం
turcotektanrıcılık
ucranianoмонотеїзм
vietnamitathuyết độc thần
waraymonoteismo