Definiciones
sustantivo
masculino
- Grupo de lenguas romances del subgrupo galoibérico habladas en el sur de Francia. Tiene 6 variantes: gascón, languedociano, limosín, auvernense, provenzal y vivaroalpino.
▸ sinónimos: lengua de oc
| afrikáans | Oksitaans |
| alemán | Okzitanisch |
| aragonés | oczitán |
| asturiano | occitanu |
| bretón | Okitan |
| catalán | occità |
| checo | okcitánština |
| danés | occitansk |
| esloveno | okcitánščina |
| esperanto | okcitana |
| euskera | okzitaniera |
| finés | oksitaani |
| francés | occitan |
| griego | Οσιτανικά |
| inglés | Occitan |
| italiano | occitano |
| japonés | オック語 |
| neerlandés | Occitaans |
| occitano | occitan |
| polaco | oksytański |
| portugués | occitano, occitânica |
| rumano | occitană |
| sueco | occitanska |